COLUMN: Frans avontuur – Apéro
Het hebben van een Frans huis brengt een paar leuke bijkomstigheden met zich mee. Zo heb je iets meer zonovergoten dagen in een jaar en kun je zowat overal heel smakelijk eten voor zeer schappelijke prijzen. Maar de lekkerste bijkomstigheid is volgens ons het Franse borrelmoment: l’apéro. Dat duurt ongeveer vanaf elf uur in de ochtend tot ver in de nacht. Genoeg tijd dus om een geschikt moment te kiezen. Zo neemt onze lokale bakker zijn welverdiende pilsje om negen uur ’s ochtends, maar dat is na een lange, warme baknacht en is dus een buitenbeentje.
L’apéro is in Frankrijk tot een ware kunst verheven. Niet enkel in de hippe stadsbars kun je lekker neuten, ook in onze twee dorpscafés kunnen ze er wat van. De oudjes beginnen de dag met een sterke koffie om daarna snel over te stappen op een piepklein glaasje rood of rosé. Hier in de streek noemen ze dat een ‘canon’. Daarna komen de werklui rond de middag voor een ‘Pression’ (pilsje) of een welbekende Ricard (pastis). Of twee. In de late middag komen dan allerlei varianten op deze twee populaire drankjes als voorbereiding op het avondmaal. Bier in ontelbare varianten en smaakjes: de ‘panaché’, bier met limonade, de ‘tango of Monaco’, bier met grenadine, een ‘mazout’, bier met cola. De ‘twist’, bier met citroensiroop. Heb je liever eens iets anders dan een cocktail maison, dan kun je gaan voor pastis met grenadine: de ‘tomate’, of anders zeer verfrissend met muntsiroop, de ‘Perroquet’. En dat zijn dan de ‘normale’ drankjes.
Wij hebben de apéro vooral ontdekt bij de buren. Uitgenodigd worden voor een drankje bij Franse buren is sowieso een heel belangrijk moment als buitenlandse huiseigenaar. En als je daarna nog een keer mag, ben je officieel geaccepteerd. Het aanbod aan drankjes is er iets minder exotisch als in het dorp, maar de klassiekers zijn altijd beschikbaar. We houden het meestal op een pastis, waarna er nog vier keer wordt bijgeschonken. Gelukkig ligt ons huis aan de overkant van de straat. Hemelsbreed een twintigtal meter om te overbruggen. Al lijkt onze voordeur na zo’n burendrankje soms oneindig ver te liggen…
In onze boerderij moet uiteraard ook een aperitiefje gedronken kunnen worden. De beste plek daarvoor hebben we deze zomer zelf gecreëerd: ons eigen apéro-terras. Waar vroeger een lelijke veranda stond, hebben we nu met eeuwenoude balken een perfecte borrelplek gemaakt. De metalen bistrotafel en stoelen maken het terras compleet. Alleen die ober in dat witte hemd en zwarte schort missen we soms, maar de Ricard of de ochtendkoffie smaken er niet minder op. Á votre santé.
