COLUMN: Frans avontuur – Buiten
Actrice Cynthia Abma en haar Belgische man Tom Raeymaekers kochten twee jaar geleden een oude, vervallen Franse boerderij. De enorme verbouwing is nog steeds aan de gang en levert heel wat smaakvolle anekdotes op.
Er zijn honderden redenen om géén vakantiehuis in Frankrijk te kopen. Maar na al het getwijfel, het wikken en wegen en alles tig keer doorrekenen is er zeker één reden om het wél te doen: ‘de buiten’. Een beetje een kromme Vlaamse uitdrukking die het hele platteland omvat, maar die ook slaat op je eigen erf. Dat erf gaf de doorslag. Een mooi, ondoordringbaar stukje Franse wildernis met statige oude bomen en een klein stroompje erdoorheen van een bron iets verderop. We waren verkocht. Een eigen terrein. En of dat terrein nu in 12 stappen te coveren is of verschillende hectaren groot; rondlopen op je eigen erf is een apart gevoel. Zo’n gevoel komt in verschillende kleuren. ’s Ochtends vroeg met een kop koffie in je hand de bomen inspecteren. Liggend op een picknickkleed met een blije baby die zijn eerste grassprietjes vastgrijpt. Met z’n allen kastanjes rapend tussen de herfstbladeren. Een winters vuurtje stokend met opgewonden jongens. Met z’n tweeën mijmerend bij een zomerse zonsondergang terwijl de kids al op bed liggen. Zoveel momenten die onze twijfels, nu achteraf, doen verbleken en bevestigen dat we een goede keuze hebben gemaakt.
Slecht weer bestaat plots ook niet meer met een eigen erf. Je stapt gewoon de deur uit en je doet je ding. Ook als het regent. Hier in Nederland moet je er niet aan denken om lekker te rommelen op je terras in een kleine stortbui. Op je eigen grondgebied voelt dat toch anders. Alsof aan de andere kant van de tuin de zon alweer gloort. En die gekke oude wax coat komt ook nog eens van pas.
In het verlengde van ons erf ligt een prachtig heuvellandschap met weidse velden, dichte bossen, wilde riviertjes en in de verte besneeuwde vulkanen. Wandelen voelde opeens vanzelfsprekend in zo’n omgeving en de jongens trokken er graag mee op uit. Nu die jongens tieners zijn, gaat dat samen wandelen wat moeizamer. Maar we hebben hopelijk een zaadje bij ze geplant dat weer gaat kiemen als ze wat ouder en ‘natuurwandeling-bewuster’ worden.
Door onze boerderij hebben we ook echt alle seizoenen ontdekt. Waar die bij ons vaak in elkaar overvloeien, heb je hier nog echt verschillende jaargetijden. Een gevoel dat je meteen ook meer bewust maakt van de natuur in al zijn facetten, en je doet beseffen dat naast dat werk en die laptop er nog een andere, wat vergeten wereld bestaat. De buiten komt hier meer bij je binnen. Dat alleen al is de heel lange aanloop en de nog langere verbouwing van ons vakantiehuis waard. Maar dat huis heeft geen waarde zonder haar buiten.
