COLUMN: Frans avontuur – Feest

Het piepkleine gehuchtje waar wij bij horen, staat een beetje op stelten. Er gingen al wat geruchten, maar nu is het officieel. Er komt een ‘fête’. Het kersverse feestcomité, onze beide buurvrouwen, vonden het wel weer eens tijd voor een partijtje. De ouwe getrouwen kunnen samen een drankje doen en alle nieuwe bewoners kunnen zich zo eens goed voorstellen aan de rest. 

De partyplek was in de werkschuur van buurboer Didier. Alle werkbanken, gereedschap, olievaten en kettingzagen werden netjes verstopt achter strak opgehangen witte zeilen. Lange tafels en een groot welkom-spandoek vervolledigden de metamorfose. Het huisgemaakte aperitief werd geserveerd in de naastgelegen hooischuur. Een hele lange tafel met glaasjes voor elke bewoner stond ons op te wachten. Het bleken er een vijftigtal te zijn. Ons dorpje bestaat uit welgeteld één doorlopende weg met enkele zijstraten, dus we waren erg verbaasd door dit grote aantal. Daarvan bleken er twaalf ‘nieuwe’ bewoners te zijn, waaronder wij. De welkomstdrankjes bleken een perfect middel om met iedereen kennis te maken. Een praatje maken (soms met handen en voeten), het weer bespreken en alle (verbouwings)verhalen uitwisselen. Oude bekenden, jonge nieuwe gezichten, uit verre oorden teruggekomen dorpsbewoners… Een leuke, gemengde groep, maar toch gelijkgestemden. De leeftijd varieerde van twee weken (de pasgeboren dochter van andere buurboer François) tot tweeënnegentig, onze oudste bewoner Tonton. Hij was ook de enige die met zijn eveneens oude Peugeot net voor de feestschuur mocht parkeren.

Iedereen had wat lekkers meegenomen: salades, zelfgemaakte ham, worst en paté als voorgerecht. Gebraden kippen, pizza’s, bbq-vlees voor de hoofdgerechten. Planken vol lokale kazen toe. Wij ‘hoorden’ bij de dessertploeg met zelfgemaakte appeltaarten en een grote fruitmand. Aangevuld met enkele flessen wijn en Belgische biertjes. 

Het feest was er één zoals we ons een Frans dorpsfeest hadden voorgesteld. Lange gevulde tafels en veel lekker eten en drinken. Rustig bij aanvang maar geleidelijk aan wat vrolijker en uitbundiger. Rondrennende kinderen, spelletjes spelen en vooral veel gelach. Als uitsmijter werd het oudste echtpaar van het dorp verrast. Ze hadden door de Covid-beperkingen hun 65-jarig huwelijk niet gevierd en dat werd nu met een grote taart, ballonnen en confetti helemaal goedgemaakt. Hun
verbaasde, lachende gezichten waren de perfecte afsluiter van een geslaagd festijn.

De afterparty kwam de volgende dag. De schuur van Didier werd weer in klein comité opgeruimd. Alle tafels weer in de opslag. Zijn werkbanken weer klaar voor een broodnodig reparatieklusje. Maar niet voordat alle overgebleven flessen wijn werden opgedronken. Het was pas elf uur in de ochtend, maar hoog tijd voor een welverdiende apéro.